+Tiggo 8 e

دو سال پس از آمدن تیگو 8 پرو به کشورمان، شرکت مدیران خودرو سرانجام در زمستان 1402 نسخه هیبریدی این محصول را با پسوند e PLUS یا اختصارا +e به بازار ایران فرستاد. البته بهتر است به جای واژه «هیبرید» از عبارت «پلاگین هیبرید» استفاده کنیم چراکه تیگو 8 پرو +e را می‌توان با کابل شارژ، به برق زد و باتری‌هایش را شارژ کرد. تنها تفاوت ظاهری میان این خودرو و نسخه‌های بنزینی‌اش، دریچه پورت شارژی است که روی گلگیر سمت راننده، تعبیه شده و غیر از این موضوع، تفاوت ظاهری چشمگیری میان تیپ +e و پرومکس وجود ندارد.

این خودرو لقب «اولین پلاگین هیبرید مونتاژی» کشورمان را هم از آن خود کرده است. مهم‌ترین نکته در تیگو 8 پرو +e به پیشرانه آن برمی‌گردد؛ جایی که در کنار موتور بنزینی، دو موتور برقی نیز وجود دارد. البته اعداد و ارقامی که در جدول مشخصات فنی تیگو 8 پرو +e مشاهده می‌کنید، مربوط به حالت ترکیبی است؛ یعنی حالتی که هم موتور بنزینی در مدار باشد و هم موتورهای الکتریکی. به عنوان مثال، موتور بنزینی 1.5 لیتری بکار رفته در این خودرو، به تنهایی می‌تواند 156 اسب‌بخار به همراه 230 نیوتن‌متر را در اختیارتان قرار دهد و مصرف سوختی معادل 6.5 لیتر در هر 100 کیلومتر دارد. موتورهای الکتریکی این خودرو، که هر دوی آنها قدرت را به محور جلو می‌فرستند، نیز به تنهایی قدرتی حدود 74 و 94 اسب‌بخار دارند. این موتورها با باتری لیتیومی 350 ولت با ظرفیت 19.27 کیلووات‌ساعت، کار می‌کنند. شارژ عادی پکیج باتری، حدود 3 الی 4 ساعت طول می‌کشد. البته شرکت مدیارن خودرو، یک دستگاه شارژر قابل حمل نیز به خریداران این خودرو می‌دهد. به لحاظ امکانات، تفاوت‌های اندکی میان تیپ +e و تیپ پرومکس وجود دارد. اولین تفاوت مربوط به حالت‌های رانندگی است که در نسخه هیبرید، حالت‌های MUD و Snow و Offroad حذف شده و به جای آنها، حالت‌های جدیدی با نام برقی (EV) و هیبریدی (HEV) اضافه شده که دکمه‌های آن در کنار اهرم دنده قرار گرفته است. در حالت برقی، می‌توانید پیمایشی در حدود 75 کیلومتر را داشته باشید اما در حالت هیبریدی، بافرض شارژ کامل باتری‌ها و باک پر شده از بنزین، پیمایش این خودرو به حدود هزار کیلومتر می‌رسد. دومین تفاوت، مربوط به حذف رکاب برقی در تیپ +e است درحالیکه تیپ پرومکس، این ویژگی را بصورت استاندارد داشت. سومین تفاوت، با وارد شدن به کابین +e خودنمایی می‌کند؛ در تیپ +e دیگر خبری از پدال شیفتر نیست که البته منطقی به نظر می‌رسد چراکه تعویض دنده‌ها کاملا الکترونیکی بوده و امکان تغییر در برنامه‌ریزی آن وجود ندارد. چهارمین تفاوت نیز مربوط به حذف رادار تابلوخوان (TSR) از تیپ +e است.