Tiggo 7 Pro Max AWD

هرچند در ابتدا ممکن است این خودرو با تیگو ۷ پرو پرمیوم اشتباه گرفته شود، اما در نمای جلو شباهت آن بیشتر با سانگ یانگ نیو رکستون است و فریم پهن فلزی رنگ دور جلوپنجره، آن را تنومندتر و قدرتمندتر نشان می‌دهد. چراغ‌ها همچنان مثل تیگو ۷ عادی، اخمو و جدی هستند. در مدل پرومکس شما تغییری در گرافیک چراغ‌ها و دماغه خودرو از جمله فرم کهکشانی جلوپنجره نخواهید یافت اما همان تغییر اندک در افزوده شدن فریم نقره‌ای رنگ زیر چراغ‌ها و تغییرات جزئی در سپر جلو، باعث شده تا شاهد طراحی تهاجمی‌تر، دلچسب‌تر و هماهنگ‌تری در نمای روبرو از این خودرو باشیم.

در نمای جانبی به جز تغییر اندک در طراحی رینگ‌ها و چسباندن یک قطعه تزئینی با حرف T روی گلگیر جلو شاهد تغییر دیگری نیستیم اما تأثیر خوبی روی نمای جانبی گذاشته است. نمای پشت خودرو هم تنها لوگوی فونیکس از روی چراغ عقب برداشته شده و یکپارچگی این قسمت چراغ‌ها باعث ساده‌تر شدن و پیوستگی بیشتر نمای پشتی خودرو شده است. اگر به زیر اسپویلر عقب نیز دقت کنید یک لبه اضافی نصب شده در این قسمت را خواهید یافت.

فضای داخلی بسیار مدرن‌تر و دلنشین‌تر است. این طراحی مشابه با تیگو ۸ پرو بوده اما فرق اساسی آن، استفاده از رنگ غالب مشکی است. یک نمایشگر یک تکه عریض برای کلاستر و سیستم اطلاعات و سرگرمی ترکیبی از دو نمایشگر ۱۲.۳ اینچی با رزولوشون مناسب درنظر گرفته شده و بسیاری از اطلاعات خودرو را به خوبی و با گرافیک و انیمیشن‌های زیبا به نمایش می‌گذارد. در کلاستر هم می‌توانید تمامی اطلاعات پیمایش و مصرف سوخت لحظه‌ای و میانگین و مسافت باقی مانده برای پیمایش را مشاهده کنید. بعلاوه نمایش نقشه روی کلاستر روبروی راننده نیز مزیت دیگری است که می‌تواند بدون اینکه باعث چرخش نگاه راننده شود، مسیر را به او نشان دهد. کنسول وسط هم کاربردی و ارگونومیک است. زیر آرنجی ساده آن ارتفاع و پهنای مناسبی دارد. طراحی رودری‌ها هم با ترکیب خوبی از مواد نرم و پلاستیک مخصوصاً در جلو همراه شده است. سقف از نوع پانوراما بوده و فضای داخلی پرنور و دلبازی را فراهم می‌کند.

دریچه‌های تهویه جلو از نوع یکپارچه و باریک بوده و کارایی خوبی را نیز به همراه دارند. تهویه از نوع دو کاناله بوده و علاوه بر آن از سیستم تصفیه هوا نیز سود می‌برد. در نسخه AWD، کنترل سیستم تهویه از دو کلید چرخان فیزیکی برای این کار بهره گرفته شده است. برای سرنشینان عقب دریچه‌های ساده‌ای درنظر گرفته شده که تنها جهت پرتاب باد آنها قابل تنظیم است. روی ستون‌های جلو، توییترهایی نصب شده که برخلاف تیگو ۸ مارک سونی روی آنها دیده نمی‌شود. سیستم صوتی از ۸ بلندگو تشکیل شده که صدای شفاف و نسبتاً خوبی ارائه می‌کند. برای شارژ گوشی همراه هم از شارژر وایرلس با توان ۵۰ واتی استفاده شده که سرعت شارژ بالایی دارد. نورپردازی داخلی نیز قابل تنظیم است.

پیشرانه مدل‌های پرومکس تبدیل به ۱.۶ لیتری توربو شده که مشابه فونیکس FX است. این موتور از نوع GDI یا تزریق مستقیم سوخت بوده و ۱۹۷ اسب بخار قدرت و ۲۹۰ نیوتن متر گشتاور تولید می‌کند. این موتور استاندارد آلایندگی یورو ۶ را پاس می‌کند. طبیعی است که باید برای این موتور از بنزین با کیفیت یا اکتان مناسب استفاده کرد.

برای انتقالی نیرو از موتور به چرخ‌ها از یک گیربکس ۷ سرعته دوکلاچه تر (wet) استفاده شده که تعویض دنده‌های آن نرم و بدون تأخیر است. امکان تعویض دستی دنده هم ممکن است. انتقال نیرو به هر چهار چرخ به‌صورت تمام وقت با استفاده از نسل ششم سیستم انتقال نیروی بورگ وارنر یکی از مزایای این خودرو محسوب می‌شود. برخلاف بسیاری از کراس‌اوورهای بازار ایران در این کلاس و رده قیمتی، تیگو ۷ پرومکس AWD، نیرو را به‌صورت دائم به هر چهار چرخ منتقل می‌نماید. انتقال بخشی از قدرت به محور عقب باعث می‌شود تا بتوان روی قابلیت‌های خارج از جاده تا حد زیادی روی این خودرو حساب کرد. در نهایت این خودرو یک کراس‌اوور آنرودی است که کمی در شرایط سبک آفرودی، قابلیت‌های کمک‌کننده بهتری نسبت به سایر رقبا ارائه می‌کند و در جاده هم کشش بهتر و پایداری بیشتری دارد. همچنین مودهای قابل انتخاب رانندگی شامل نرمال، اکو، گل‌آلود، برفی، ناهموار، اسپرت است. در جاده‌های کوهستانی هم کم فرمانی یا بیش فرمانی محسوسی از این خودرو دیده نمی‌شود؛ بنابراین می‌توان پیچ‌های تند را با سرعت بالاتری پیمود. در مجموع رانندگی با این خودرو هم لذت‌بخش و با احساس اطمینان کافی است.

دید به اطراف نسبتاً خوب و بالاست. لذا راننده کاملاً مسلط به حدود و ابعاد خودرو است. دوربین ۳۶۰ هم کارایی متوسطی دارد. دید آینه وسط به عقب، محدود است. راحتی صندلی‌ها در حد خوبی است و مخصوصاً برای سرنشینان عقب بهتر احساس می‌شود. در جلو راننده علاوه بر تنظیمات برقی ۶ جهته، از دو تنظیم قابل ذخیره در حافظه نیز سود می‌برد. مموری علاوه بر تنظیمات صندلی، آینه‌ها را نیز متناسب با سرنشین هماهنگ می‌کند. گودی کمر نیز به‌صورت برقی برای صندلی راننده قابل تنظیم است تا در سفرهای طولانی خستگی کمتری حاصل شود. فضای پا و سر برای سرنشینان با قد متوسط و حتی کمی بلندقد هم کافی است. در بخش عقب نیز فضای کافی در این بخش‌ها دیده می‌شود؛ سانروف پانورامیک، ابعاد وسیعی داشته و نور خوبی وارد کابین می‌کند.

فضای بار بسیار وسیع بوده و لبه بارگیری هم در امتداد خط سپر قرار گرفته و می‌توان برای نشستن در هنگام پیک‌نیک هم روی آن حساب کرد. بعلاوه با تا شدن آسان صندلی‌های عقب، میزان فضای بار به مقدار قابل توجهی افزایش می‌یابد. در مجموع، فضای داخلی کاملاً دلباز و راحت است.