با توجه به گرایش جهانی مشتریان نسبت به خرید خودروهای شاسی‌بلند و کراس‌اور، هیوندای درحال اضافه کردن سهم بیشتری از سبد محصولات خود به مدل‌هایی نظیر سانتافه، توسان و مدل تازه نفس کوناست تا حق انتخاب مشتریان را افزایش دهد. توسان نیز بر مبنای چنین الگویی شکل گرفته است و علی‌رغم اشتراک فنی با پلت‌فرم النترا، کراس‌اوری چهارچرخ محرک و نسبتا کارآمد به حساب می‌آید. اما متاسفانه افت ارزش قیمتی آن و کاهش حجم پیشرانه‌اش (از 2.4 لیتر به 2 لیتر) باعث شده تا توسان TL، که از سال 2016 به بازار ایران راه یافته است، در مقایسه با نسل قبلی‌اش، چندان رقابتی ظاهر نشود. البته ناگفته نماند که نسل قدیمی‌تر توسان (یعنی اتاق LM) هم در مدل 2016 در خیابان‌های ایران حضور دارد.

اگر این امکان وجود داشت و می‌توانستیم در این قسمت تیک تأیید بزنیم خیلی خوب می‌شد. به هر حال هیوندای توسان خودروی مجهزی است ولی نه برای آفرود و نه برای چشم و هم‌چشمی. مجهز برای راننده‌اش. کراس‌اور فقیری نیست ولی خیلی هم ابتذال ندارد. خودرویی که کنترل کشش (با کروز کنترل اشتباه نکنید) دارد، یعنی یک چیزی از مهندسی سرش می‌شده.

اینکه عقب و جلوی توسان سنسور دارد که تعجب ندارد ولی وجود سنسور تغییر لاین می‌تواند خبر خوبی برای مشتریانش باشد؛ چیزی که در کیا اسپورتیج QL وجود ندارد. نمایشگر اصلی این خودرو 8 اینچی است ولی کیا اسپورتیج 5 اینچی لمسی بود. یکی دیگر از مزایای این خودرو نسبت به برادر ناتنی‌اش سیستم نقشه‌خوان و مسیریاب است. باز هم بد نیست بدانید در برخی از مدل‌های این خودرو Cool Box (محفظه خنک‌کننده) وجود دارد که روی خودروهای هم‌کلاسش به‌ویژه رقیب هم‌وطن دیده نمی‌شود.